Bu ülke sanata soğuk.
Sanata çok mesafeli ve sevmiyor.
Hatta Kültür ne demek bile bilmiyor.
Kültürü orak oyunu sanan devlet yetkilileri bile var.
Ve bu ortamda sayamadığımız kadar CB adayı var.
Bu adaylar müzakere desen gırla laf ediyor.
Yok onu başaracaklar, yok bunu halledecekler.
Hatta bazıları var ki Başbakan olacak sanıyor.
Neredeyse CB olayım sizi kalkındırayım diyecek kadar gaflette.
Ama akıllarına gelmeyen şeyler var.
Mesele sanat.
Mesele kültür.
*****
Sanat adına aslında beklenti soldan.
Tufan Erhürman’dan sanat adına mesaj isterdim.
Sanat ve sanatçı için.
Üretim için.
Halkın vizyonunu genişleten sanata dair.
Ancak bunu net görmüş değiliz.
Kültür ve sanat çıtası için gayret isterdim.
Yada Mustafa Akıncı.
Onun sanata düşkünlüğü var sanırdım.
Ancak belli ki o da kalıplara sıkışmış.
Tatar için konuşmuyorum.
Birileri yazmamışsa söylememiştir zaten.
Birileri konuş dememişse konuşmamıştır.
Maalesef Kudret Özersay da ayni.
Onun da derdi sadece Maraş.
Yada Serdar Denktaş.
LGBTİ sözleşmesi ile farklılık yarattı belki.
Ama arkadaşları hatırlatsa keşke.
Sanat ve kültür diye bir olgunun da var olduğunu.
*****
Sanat lüks sayılan bir konu veya gereksiz.
Peki gerçekte öyle mi?
Sadece Rönesans desem?
Aydınlanmayı başlatan Rönesans.
Sanatla başlamamış mıydı?
Sanattan yola çıkıp bugünü aydınlatmamış mıydı?
Bu noktada üzülmemiz lazım.
Kendi Rönesansımızı yaratamadığımız için.
Sanatı Lefkara işi sandığımız için.
Kültürü Orak Oyunu bildiğimiz için.
Ama ne acı ki sanat ve kültür bunlar değil.
Sanat ve kültür düşünmektir.
Düşünürken sorgulamaktır.
Sorgularken doğruya ulaşmaktır.
Hoşgörüdür, sevgidir, emektir.