HÜKÜMET KRİZE GİRERSE?

Hükümetin iki ayrı düşünceyle hareket etmesi ve bu düşünce doğrultusunda yapılan yazılı ve sözlü açıklamalarla kriz ortamı yaratması, beklide seçimlerin hemen sonrasında yaşanabileceklerin sinyalidir.

Serdar Denktaş ile bir türlü yıldızı uyuşmayan Özkan Yorgancıoğlu’nun her ne kadar optimist yaklaşımları ön palanda tutulsa da dünya alem biliyor ki ne Denktaş ne de Yorgancıoğlu ayni kazanda kaynamayacaktır. Attıkları adımdan içtikleri suya kadar farklılık olmasının ana nedeni sağ ve sol görüşlü olmalarının yanı sıra dünya görüşlerinin de bağdaşmamasıdır. Bugün orta noktayı bulmalarını beklemek de çok anlamsız olacağı gibi biraz da imkânsızdır. Hiç kimsenin onay vermediği CTP-DP hükümeti, sarsıntının en büyüğünü yaşıyor. Tek sorun seçim üzeri yaşanan bu krizin bastırılmaya çalışılmasıdır. Her ne kadar yaşanan bu kriz bastırılmaya çalışılsa da gün yüzüne çıkan bazı sorunlar her iki tarafı bir mücadele içinde bıraktı.

Öncelikle KOP sorunun bugün dallandırılıp budaklandırılmasını da Hasan Sertoğlu’na yapılan psikolojik baskıyı da onaylamıyorum. Sertoğlu’nun aldığı kararın içeriğinin boş olmadığı ortada iken, elbette ki kendi halkının iradesini ön palanda tutacak öneriler geliştirecek ya da kendi çıkarlarımız doğrultusunda şartlar ortaya koyacaktır. Sertoğlu’nun Kıbrıs Türk futbolunun varlığını hiçe sayması düşünülemez bile. Ama nedense konuyu saptıranlarımız KTFF Başkanına psikolojik baskı yaratmakta ve havanın olumsuz yansıması adına özel bir çaba harcamaktadır.

Bu durumun saptırılarak haklarımızın hiçe sayılmasını kimse kabul etmeyecektir. Sertoğlu, büyük bir sorumluluk aldığının bilincindendir. Sertoğlu’nun KKTC futbolunun intiharını ilan ettiğini dile getiren Denktaş, Özkan Yorgancıoğlu’nun bu sürece destek vererek farklı bir yola yürümesi ile dünyalarını ayırdı. Bu, hükümet krizinin başlamasının ana sebeplerinden biridir. Hükümetin varlığı ile yokluğu arasında anlam karmaşası yaşasa da bir gerçek vardır ki kimse orta yolu bulmak adına özel bir çaba harcamayacaktır. Bugün gerçek anlamda ‘’ülkesini düşünenler’’, yarınları ‘’inşa’’ ederler. Yoksa ‘’yarını olmayan bir ülkenin, var olması beklenemez.