BU TOPRAKLARDAN ŞEYH NAZIM DA GEÇTİ

Bir çoğumuzun anısı olmuştur kuşkusuz,
Zaten dünden beri de yazılıp çizilenleri okuyoruz.
Herkes onun samimiyetinden bahsediyor.
Güler yüzlülüğünden,
Zaman zaman muzip şakalarından,
O mühim asasından,
Mütevazi kişiliğinden,
Bereketli sofrasından...
E bir hikaye de ben paylaşayım.
Ben zekasına hayran kalmıştım.
Yıl 2002.
Babam burada.
Bir ağabeyim, babam ve ben dergahına gittik.
Farklı bir atmosfer.
Herkes güler yüzlü.
Yabancılar da var.
Biriyle tanıştık, Şeyh Efendiyi ziyaret edeceğiz dedik, yatsı namazından sonra olur dedi.
Namaza da daha var, bize yemek ikram ettiler.
Yemek mecburi diye de eklediler.
“Allah razı olsun” sofralarına da misafir olduk,
Yatsı namazından sonra odasına geçti ve misafirleri kabul etti.
Sıra bize geldi.
Babam sürekli takım kıyafet giyer, babama : “Kaymakam mısın?” diye sordu,
Babam turizmciyim yanıtını verdi.
Espri hemen patladı : Ne halt yemeye böyle geyinin?
Ardından ağabeyime sordu aynı soruyu, “Bilgisayar Mühendisliğinde okuyorum” yanıtından sonra bir soru daha, “Bilgisayar mı senden akıllı, sen mi bilgisayardan?”
Ağabeyim de ben akıllıyım deyince bir espri da.
“Ne halt yemeye okun be?”
Yüzlerde gülümseme.
Sıra bana geldi.
Boynumu büktüm, Hukuk okuyorum dedim, kısmetse Türkiye’de Hukukçu olacağım dedim,
“Adalet var mı?” diye sorunca cevaplayamadım.
Neyse, sohbetten sonra elini öptük ayrıldık.
Sonra ben gerek haber, gerek merak eden ve ülkeye gelen misafirlerim için zaman zaman gidiyordum.
“Nur yüzlüsün” dedi bir keresinde, şımardım.
Kızdı, asasını gösterdi.. 
Fazla uzatmayayım, aradan 8 yıl geçti Babam yine adaya geldi.
Şeyh efendiyi görelim dedi, gittik.
Huzuruna çıktık.
Babamı tanıdı.
Yanlış duymadınız, hayatında bir kere gördüğü babamı tanıdı.
“Bıkmadın mı bu takım kıyafeti giymekten, her seferinde giyen” dedi, yuhhhh dedim.
Nasıl bir zeka !
Allah toprağını bol etsin,
Son Türkiye’den akrabalarım geldi.
Ailenin reisi Cavid amcam var, o da pek istekli,
Yanına gidip bir elini öpeceğiz,
Nasip olmadı.
Gittik, rahatsızdı, kimseyle görüşemiyordu.
Duamızı edip ayrıldık.
Yol boyu onu anlatmıştım Cavid amcama.
O da, dergahın önünde çekilen fotoğraf, yapılan dualar ve benim anlatmalarımla yetindi.
Yani cancazlarım, bu topraklardan önemli bir isim geldiiiiii geçti.
O, Allaha kavuştuğu için çok mutludur kuşkusuz, ama biz onu dualarla hatırlayacak ve özleyeceğiz.
Allah rahmet eylesin..